ساحل دلت را به خدا بسپار خودش بهترین قایق را برایت می فرستد

خود را به سوی ماه افکندن،جسارت می خواهد،اما حتی اگر به خطا بروی بین ستاره هاخواهی نشست

زندگی رانفسی ارزش غم خوردن نیست

و دلم بس تنگ است،

بیخیالی سپر هردرد است

باز هم میخندیم،

آنقدر میخندیم که غم از رو برود

تو مرا می فهمی

من تورا می خواهم

و همین ساده ترین قصه یك انسان است

تو مرا می خوانی

من تورا ناب ترین شعر زمان می دانم

و تو هم می دانی تا ابد

در دل من می مانی

و حالا در اين روزهايي كه هستي خدا را شكر مي كنم

بابت بهترين و برترين نعمتي كه به من هديه داد

باز هم خدا سلامتي تو را به من هديه داد

وجود تو

بودنت

شنيدنت

بوييدنت

همه نعمت است نعمت...

خدا

هر شب معجزه می‏کند

وقتی قلب من در آغوش تو

از تپش نمی ایستد

وقتی آرام خودم را جا می‏دهم

میان بازوانت

دنیا آن قدر کوچک می‏شود که می‏توان

عالم را با یک بوسه کشت...

تمام هستی ام را برگی کن!

بر درختی بیاویز!

خودت باد شو!

بر من بوز!

به زمینم بیانداز!

خدا که شدی و از من گذر کردی ...

خیالم راحت می شود

جای پای تو، مرا و همه هستی مرا تقدیس می کند!

باز باران باريد خيس شد خاطره ها
مرحبا بر دل ابري هوا
هر کجا هستي باش
آسمانت آبي
و تمام دلت از غصه ي دنيا خالي . . .

 

تو را هيچگاه نمي توانم از زندگي ام پاک کنم
چون تو پاک هستي
مي توانم تو را خط خطي کنم
که آن وقت در زندان خط هايم براي هميشه ماندگار ميشوي
و وقتي که نيستي بي رنگي روزهايم را با مداد رنگي هاي يادت رنگ مي زنم

چه ساده لوح اند

آنان که مي پندارند

عکس تو رابه ديوار هاي خانه ام آويخته ام

و نمي دانند که من

ديوار هاي خانه ام را

به عکس تو آويخته ام!

....

شب‏ها

صدای نفس‏های تند من و تو

مثل طنین موج‏های دریا،

همسایه‏ها را آرام آرام خواب می‏کند